Alweer een maand

4 weken geleden, oftewel 1 maand geleden stapte ik in de trein op Schiphol om onwetend naar een heerlijke plaats in de bergen van Oostenrijk te gaan. Het gaat echt heel snel, maar dat krijg je als je het naar je zin hebt!

Deze afgelopen week heb ik een hoop meegemaakt, het is heerlijk weer, dit is ook de eerste keer dat ik buiten zit te schrijven. Ik heb nieuwe buren, nu twee vrouwen (volgens mij geen zetje maar gewoon gezellig vriendinnen) Ze zijn gezellig dus dat is een voordeel :D

Ik heb vorige week erg drukke dagen op de receptie gedraaid, ook de tuin verder onder handen genomen, het is bijna onkruid vrij. Yes. Het receptie werk begin ik echt een beetje onder de knie te krijgen en ook mijn duitse taal wordt met de week een beetje beter.

Ik heb weer twee vrije dagen gehad, dinsdag zou ik eigenlijk met een groep mensen en een gids naar boven gaan, een berg op en dan een wandeling daar maken, helaas was het erg slecht weer en donderdag zou het weer beter zijn, dus werd het verzet. Ik was al helemaal klaar toen ik hoorde dat het verzet werd. Ik was om zeven uur uit bed gegaan en was nog niet goed genoeg uitgeslapen dus ging ik nog even mijn heerlijke campingbedje in. Nog wel even weg geweest, dus dat was erg lekker. Die dag heb ik het gewoon rustig aan gedaan, ik ben naar Bad Hofgastein gefietst om boodschappen te doen voor deze week en heb een heerlijk kopje koffie gedronken op een terrasje. Was een goede, rustige dag.

Donderdag was het dan zover. Het was vermietertag. Dat zijn drie georganiseerde tours met een gids (Alexander) die dan dingen verteld wat wij aan de gasten kunnen vertellen over de berg. Ik kan alleen zeggen dat er nog veel sneeuw lag en dat de hoeveelheidsneeuw bijzonder was voor deze tijd van het jaar. Alexander sprak namelijk dialect duits, dat dus echt niet te verstaan is voor een niet Duits-sprekende. De rest van de groep was namelijk allemaal Oostenrijks of Duits, dus ik stond erbij en ik keek ernaar. Om twaalf uur gingen we in het bergrestaurant eten. Dat was gratis, net als deze dag trouwens. Ik had kipnuggets met een berg patat en een bakje sla. De rest een wiener schnitzel/ bratwurst of leberkase. Bah. Hier had ik wel gesprekjes met de mensen, maar het ging moeilijk! Ook kwam ik gasten van de camping tegen, die erg aardig zijn. Die gingen helaas de volgende dag naar huis. Na de lunch zijn we naar het tussenstation van de lift gelopen, en daar zijn we in de gondel gestapt die ons naar benede bracht. Alexander bracht me heel aardig naar de camping en de rest van de dag heb ik in bikini gezeten en mijn eerste duik in het zwembad genomen. Ook heb ik mijn derde boek uitgelezen, heb er nog twee. :)

Vrijdag gingen we, mijn baas, Dana (een jaargast), Franz (de gepensioneerde vrijwilliger), de schoonzus van Franz en haar man bij Franz tapas eten. Was echt overheerlijk en na lange tijd heb ik weer een biertje (drie eigenlijk) en een borreltje gedronken, die toch iets zwaarder vielen dan verwacht. de volgende ochtend weer vroeg (half acht) begonnen om een paar gasten uit te checken. En terwijl ik toch wel om 11 uur in bed lag, was ik de hele dag gesloopt e lag ik zaterdag om kwart over negen in bed. Heerlijk.

Zondag was het vaderdag, helaas kon ik daar niet bij zijn, dat is echt het eerste dat ik jammer vind dat ik niet in Nederland kon zijn om mijn papa een lekkere knuffel te geven en te zeggen dat hij het heel goed doet. Maar gelukkig bestaat er iets als wifi en whatsapp en zit ik niet in the middle of nowhere. Dus nog contact gehad met papa :D

Vandaag, maandag, was ik ook vrij en ging ik met Alexander en nog een hele groep mensen de Graukogel op. Een stoeltjeslift. Was erg mooi, ik vond deze mooier dan die van donderdag. Het zou 33 graden op zijn warmst worden, dus ik korte broek en een hemdje met een blouse aan, gelukkig maar, want ja, het was heet. Ook had ik gister gewassen, dus mijn sokken waren allemaal nog kletsnat, alleen mijn roze sokken niet, deze stonden erg mooi bij mijn flitsend blauw met gele schoenen. Vandaag ben ik de hele dag opgetrokken met een vrouw van vijfendertig, ze leek eerst heel veen jonger. Maar ze kwam wel hiervandaan, alleen ze kon, als ze wilde, heel duidelijk duits praten, dus zij legde alles uit ik een Jip-en-Janneke duits. Ook heb ik veel mooie foto's gemaakt. De stoeltjes lift bestond ook uit twee delen en die zijn we allebei naar boven gegaan. Eerst boven rondgelopen een tijdje en ook weer door sneeuw gelopen en naar het wonderbaarlijke, niet verstaanbare verhaal van Alexander geluisterd, dat heel grappig was, geloof ik, als ik de andere mensen mag geloven. Verder voelde ik me echt een soort attractie als enige buitenlander. Iedereen vroeg: waar kom je vandaan? wat doe je hier? Oh, Amsterdam zeker? hoe jong ben je wel niet? Enzovoort. Dus ik heb mijn verhaal wel mogen doen in het duits. Om twaalf uur weer gegeten, nu waren het spinatknüdeln. Heerlijk, een beetje droog, niet vragen wat het zijn, dat wist ik zelf ook niet. na het eten een schnaps gedronken om even mijn luchtwegen in brand te zetten. Deze schnaps is namelijk heel bijzonder en wordt gemaakt van de hars van de dennenbomen die op deze berg staan, althans, zoiets begreep ik eruit. Was vooral erg bijzonder en erg alcoholig.
Na de lunch enzo ginger we met een klein overgebleven groepje naar beneden lopen. Dit viel wel erg tegen. Ik had aan het einde echt last van alles. Vanaf het tussenstation van de lift waren we toe aan een bospaadje die steil naar beneden liep met af en toe een straal smeltwater om je schoenen lekker blubberig te maken. Gelukkig zag ik op een gegeven moment het einde en wilde ik enthousiast blij zijn, maar iets te enthousiast, echt letterlijk een meter voordat ik er was, gleed ik onderuit in de bosjes. Ik ben wel weer heerlijk uitgelachen. Maar gelukkig ben ik nooit onhandig, dus kon het wel even een keertje.
De rest van de dag gespendeerd aan naar de camping lopen en een paar boodschapjes doen en op een terrasje uitrusten. Wel in mijn eentje, iedereen moest weer werken.

Nu zit ik dus buiten met een muziekje aan te typen. Van de gezelligheid op de camping te genieten, op een camping ben je eigenlijk nooit alleen. Morgen komen mijn bazin en Elly (de vrouw van Franz) weer terug. Dus ben ik weer in gezelschap van een paar vrouwen. Aan de ene kant wel gezellig, maar ik redde het zo ook wel. Dan kon ik doen wat ik wilde. Morgen nasi eten bij mijn baas en bazin om alle verhalen te beluisteren. Nu lekker slapen, buitenlucht maakt je erg slaperig.